Wirusowe zapalnie wątroby (WZW ?B?) wywołuje wirus HBV. Zazwyczaj rozpoczyna się ono często fazą ostrą, która w przypadku, gdy organizm nie jest w stanie samodzielnie zwalczyć wirusa, może przejść w stan przewlekły. Ryzyko rozwoju przewlekłej fazy choroby zależy od wieku, w którym dojdzie do zakażenia. U osób zarażonych w wieku dorosłym ryzyko wystąpienia nadostrego zapalenia wątroby jest małe. Inaczej to wygląda u dzieci zarażonych w okresie noworodkowym lub osób przed 10 rokiem życia, rozwój przewlekłego WZW typu B jest bardzo znaczny.
Badania wykazały, że 1 na 20 zakażonych wirusem HBV staje się nosicielem wirusa i może zakażać innych, mimo że sam nie ma żadnych objawów zakażenia. Tak jak w przypadku, WZW typu C WZW typu B nieleczone powoduje marskość wątroby. Prawie połowa ludzi zarażonych wirusem HVB w konsekwencji umiera z powodu niewydolności lub raka wątroby. Wirusowe zapalenie wątroby typu B jest najczęstszą przyczyną raka wątroby na świecie.
Jak zarażamy się wirusem wątroby typu B?
Wirusy HBV przenosi się przez kontakt z krwią lub płynami ustrojowymi osoby zakażonej. Podstawowymi drogami zakażenia są krew i kontakty seksualne. Ryzyko zakażenia w przypadku kontaktu z wirusem HBV jest bardzo wysokie – wirus HBV jest 100 razy bardziej zakaźny niż wirus HIV i 10 razy bardziej zakaźny niż wirus HCV (wywołujący wirusowe zapalenie wątroby typu C).
Jakie występują grupy ryzyka?
- homoseksualiści,
- osoby heteroseksualne,
- narkomani używający wspólnych igieł i strzykawek,
- osoby, rodzina i partnerzy seksualni zakażonych wirusem HBV,
- noworodki urodzone przez matki zakażone wirusem HBV,
- podopieczni zakładów poprawczych i więźniowie,
- pacjenci poddawani hemodializom,
- pracownicy służby zdrowia i służb bezpieczeństwa publicznego, którzy mają częsty kontakt z krwią,
- klienci i personel instytucji dla osób niedorozwiniętych,
- osoby otrzymujące krew i niektóre preparaty krwiopochodne,
- osoby podróżujące do obszarów o wysokiej zapadalności na WZW typu B.
Warto się zaszczepić przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B. Skuteczność szczepionki w zapobieganiu zarażenia jest bardzo wysoka. Obecnie szczepienie przeciw wirusowi HBV jest zalecane dla wszystkich dzieci i młodzieży. Szczepionka przeciwko HBV nie jest w stanie zapobiec wystąpieniu przewlekłego zapalenia wątroby u osoby, która jest już zakażona.
Objawy wirusowego zakażenia wątroby typ B są niecharakterystyczne. Często bywa tak, że osoby zarażone nie są tego świadome. Choroba dopiero jest rozpoznawana przez lekarzy przy bardziej dokuczliwych objawach. Także widzimy, że kluczową rolę odgrywa rozpoznanie choroby i diagnostyka podczas leczenia, jak badania przesiewowe.
Leczenie przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B polega przede wszystkim na stosowaniu leków przeciwwirusowych i terapii wspierającej. Skuteczne leki przeciwwirusowe spowalniają postęp choroby i opóźniają wystąpienie marskości wątroby. W przypadku wystąpienia krańcowego stadium marskości wątroby jedynym możliwym leczeniem jest przeszczepienie wątroby.
Można ochronić się przed WZW B korzystając ze szczepionki (np. Engerix). Dostępne są też tzw. szczepionki skojarzone (np. Twinrix), chroniące przed wirusami typu A i B.